1982 Internationaal Folklore Festival

De Achterhookse Folkloredansers openen de folkloristische optocht.
De Achterhookse Folkloredansers openen de folkloristische optocht.

In 1982 werd het 45-jarig bestaan van de Achterhookse Folkloredansers gevierd op 5 en 6 juni met een Internationaal folklorefestival, gehouden bij Café Kerkemeijer in de Dijkhoek.  In dat weekend waren op uitnodiging van de Ruurlose dansers dansgroepen te gast uit Italiё, Denemarken, Duitsland en de “Spierdijker Dansers” uit West Friesland.

De spierdijkerdansers uit Spierdijk (N.H.)
De spierdijkerdansers uit Spierdijk (N.H.)

Voor het onderbrengen van deze vier dansgroepen was het ledental van eigen leden te weinig. In de sporthal van Borculo werd voor twee groepen een slaapplek gecreëerd. Jan Ribbers van Café Kerkemeijer stond borg voor een goede verzorging van de maaltijden. De groepen werden op zaterdagmiddag ten gemeentehuize van Borculo welkom geheten door burgemeester en gemeentebestuur en na deze ontvangst maakte men een rondwandeling door de stad, waarbij er ook opgetreden werd. De groepen uit Duitsland en Denemarken traden ‘s avonds op in de Dijkhoek. Italiё en West-Friesland maakten reclame voor het festival op het Kerkplein te Ruurlo. Op zondag werd er eerst een oecumenische kerkdienst gehouden in de kapel van de “Leostichting” en ’s middags ging het dan gebeuren, het optreden op het gereedstaande podium bij “Kerkemeijer”. Voor de muzikale omlijsting zorgde de “Berkelkapel”.

Panfluitisten uit Italië
Panfluitisten uit Italië

De jubilerende groep uit Ruurlo opende het festival, waarna Bliesransbach aan de beurt kwam, maar toen ging het mis. Deze groep bracht hun optreden dusdanig enthousiast dat ze de gaten in de vloer dansten. Er zat niets anders op dan eerst materiaal te gaan halen om het podium te repareren. De organiserende vereniging had genoeg bouwvakkers in haar gelederen, zodat de reparatie snel ter hand kon worden genomen. De “Berkelkapel” zorgde tijdens dit oponthoud voor “arbeidsvitaminen”, zodat het aanwezige publiek keurig op zijn plek bleef zitten om hierna van alle verdere optredens te kunnen genieten.  Na de reparatie kwamen de Italianen aan de beurt. Citta di Erba was een schitterende groep om te zien en te horen. De muziek van deze groep werd gemaakt op verschillende panfluiten, groot en klein. De grootste panfluiten zorgden voor de bastonen. Voor één van de muzikanten met de grootste panfluit bleek de rand van het podium wat hoog. De panfluit bleef steken achter de hoogste tree van de trap en de man kwam hard in aanraking met zijn fluit. Met een pijnlijk gezicht floot hij verder. De prachtige Italiaanse dansen en de mooie kostuums oogstten veel succes. Het daverende applaus verzachtte de pijn van de pan fluitist.  Mede door het schitterende weer was het een zeer geslaagd festival.