1998: Roemenië, Cluj-Napoca
Op dinsdag 10 november begon vanaf het Duitse station Emmerich de treinreis die de dansgroep naar hun eerste optreden in Roemenië zou brengen.
Op 18.30 uur vertrok de trein richting Wenen. Er werden hapjes en drankjes uitgewisseld, menig lied gezongen en in de kleine uurtjes ging een ieder, op verzoek van de wagonmeester, onder zeil.
In Wenen was het rennen geblazen, want de trein had vertraging opgelopen. Net op het nippertje zat een ieder met z’n bagage in de trein richting Boedapest. Daar aangekomen moesten er vijf taxi’s gehuurd worden om de groep vanaf station Keleti naar station Budapest-Nyugati te vervoeren.
Hier stapte men op de trein met als eindbestemming de stad Cluj-Napoca. De trein werd er hier niet mooier op. Bij de Hongaars-Roemeense grens ging er een oude diesellocomotief voor, die niet alleen erg stonk, maar de verwarming viel ook nog uit. Verkleumd en moe kwam de groep in Cluj-Napoca aan. Daar verwelkomden de vrienden van dansgroep “Somesul-Napoca” de Nederlandse gasten. De Ruurlose dansers werden naar een prachtig hotel in de mooie binnenstad gereden. Dit werd hun logeeradres en niet bij de leden thuis, zoals eerder was afgesproken. Op donderdag werd de schitterende stad. Cluj-Napoca bezichtigd. Deze stad kent veel monumentale gebouwen. Er was veel te zien. Op het plein tegenover het hotel waren soldaten bezig met opgravingen van een Romeins huis. Een eind verder waren bouwvakkers aan het werk, die een emmer cement aan een touw met een katrol, naar boven aan het hijsen waren. De bouwvakkers moesten hier halsbrekende toeren uithalen om naar boven te klimmen.
’s Avonds was het eerste optreden van de Ruurlose groep. Samen met nog vier andere Roemeense dansgroepen werd het festival ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de groep “Somesul-Napoca” geopend.
De “Achterhookse Folkloredansers” openden hun optreden met het zingen van hun clublied. Nog nooit hebben ze zo’n applaus gehad. Alleen voor hun gezang al stond de zaal compleet op zijn kop. Het werd een ontspannen optreden en er werd gedanst dat de vonken bijna van de klompen vlogen. De staande ovatie hield minuten lang aan.
Vrijdagmorgen ging men met de gids op pad voor een korte stadswandeling. Daarna volgde een rondrit door de stad met aansluitend een rit richting Fântânele in de West-Karpaten. Onderweg was van alles te zien, veel paarden en wagens,loslopende koeien, schaapskuddes en een prachtig uitzicht op boerenerfjes. Hoe verder men uit de stad kwam, hoe armoediger. In Fântânele werd bij het stuwmeer een traditionele Roemeense lunch gebruikt.
’s Avonds vormde het optreden van de Ruurlose dansgroep de finale. Het was net zo’n succes als de avond ervoor. Op het eind kregen alle leden een diploma overhandigd. Deze avond werd beëindigd met een feestavond en een heerlijk diner, samen met de jubilerende groep, sponsors, oud-leden en andere belangrijke personen, waaronder de minister van cultuur, die garant stond voor de hotelkosten van de groep uit Holland.
Op zaterdag ging ieder met het “gastgezin”, dwz. met de Roemeense gasten die het jaar hiervoor in Ruurlo bij hen hadden geslapen, mee voor een vrij te besteden dag.
Zondagnacht stapten de Ruurlose folkloredansers weer in de trein voor de terugreis richting Emmerik. Daar werden ze door andere leden en familie opgewacht en naar huis gereden. Al met al een reis die velen zich nog lang zullen herinneren, indrukwekkend en relativerend.
