1999: Amerika, New York
In mei 1999 ontving de dansgroep een bericht uit New York met het verzoek deel te komen nemen aan het tweede “International Dance and Music Festival Worldfest”. Dit festival zou al in juli daaropvolgend plaatsvinden.
Omdat de Roemeense groep “Somesul Napoca” geen toestemming kreeg, had hun leider Zamdfir Dejeu het adres van de Ruurlose groep doorgegeven. In eerste instantie werd gedacht dat er, vanwege de reeds geboekte vakanties, niet genoeg leden bij elkaar te krijgen zouden zijn, maar tijdens de eerstvolgende repetitie bleek dat er twintig personen mee konden.
Erg verdrietig was het dat danslid Hendrik Weernink, die zich zo op deze reis verheugd had, niet mee kon. Hij vertelde bij opgave: “Dat ik dat nog met mag maken um d’n kolk aover te vliegen naor Amerika”. Vlak voor het vertrek werd hij met een herseninfarct in het ziekenhuis opgenomen. Na beraad met Dieka en de kinderen, vonden zij dat deze reis waar Hendrik zich zo op had verheugd, doorgang moest vinden. Zo vertrok de groep op zondag 26 juli met gemengde gevoelens en geëmotioneerd vanaf de parkeerplaats van “De Luifel” richting Schiphol. De vliegreis verliep voorspoedig en ’s nachts na aankomst werden alle dansers ingedeeld op de campus van het St. Thomas Aquinas College in de plaats Orange Village, behorend tot city Rockland County in de staat New York.
Voor maandag was een trip gepland naar New York. De reis werd gemaakt met de traditionele schoolbus, die de groep met optredens bracht en haalde. Een mooie indrukwekkende dag, het verkennen van deze wereldstad. Binnenkomend over de Brooklyn Bridge eerst naar Manhattan, daarna via de Fifth Avenue, waar de Kennedey ’s een appartement bezaten, naar Central Park,. Hier was een korte fotopauze. Een stukje van Harlem (Black NY), waarna bij de St. Patrick Kathedraal de gids voor die dag werd opgepikt. De bus bracht de dansers naar het beroemde Broadway met z’n enorme lichtreclames, Greenwich Village de beschermde wijk waar veel kunstenaars wonen. Vervolgens ging het naar China Town waar men zich in China waant en Little Italy waar veel Italianen hun plek hebben gevonden. Men kwam oren en ogen te kort, want de gids vertelde aan één stuk door. Verder ging de reis langs de effectenbeurs van Wall Street, langs het 110 verdiepingen tellende World Trade Center, dat twee jaar later door een terreuraanslag werd weggevaagd. Hierna naar het Empire State Building waarna in een park aan de rand van de stad het Vrijheidsbeeld kon worden bekeken. De lunch werd gebruikt op pier 17 in de haven. Hier had men tevens de gelegenheid om souvenirs voor het thuisfront uit te zoeken. Na de stadstour ging de rit terug richting campus en na een heerlijk dinerbuffet kwam een einde aan de eerste (vrije) dag.
Op dinsdag was er ’s ochtends een optreden in de bibliotheek. Er was weinig publiek, maar de aanwezige mensen waren erg enthousiast en er werden veel vragen gesteld. Na de lunch werd de groep naar een mega groot winkelcentrum gebracht, waar voor woensdag een optreden was gepland. Er was van alles te zien, o.a. een kunstijsbaan en een reuzenrad in de hal. Hier bereikte ons het droeve bericht dat Hendrik Weernink op maandag was overleden. Een ieder was na dit bericht erg ontdaan: zo ver van huis, zo’n trouw danslid te moeten verliezen was een erg zware slag voor de hechte groep dansers.
Voor deze avond stond de welkomst receptie voor vrijwilligers en genodigden op het programma. Dit vond plaats in de aula van het college. Na het openingswoord door de voorzitster werd door haar, aan alle aanwezigen, kennis gegeven van het verlies van een danslid van de dansgroep uit Holland. Er werd verzocht middels een minuut stilte, de overledene te herdenken. De organisatie liet de groep er vrij in om wel of niet op te treden, maar een ieder stond er echter achter om toch op te treden, zodat het optreden deze avond speciaal aan Hendrik gewijd werd. Op woensdagochtend was de groep vrij, behalve de muzikanten. Zij moesten voor een soundcheck naar het theater waar later een optreden plaats zou vinden. Die middag werd er samen met de Turkse groep opgetreden in het grote winkelcentrum. Op donderdag werd overdag wat gewandeld in de omgeving, een begraafplaats en een kerkje bezocht. ‘s Avonds was de gala-avond in het theater, samen met een mooie groep uit Korea, een Mexicaanse groep (allen wonend in Amerika), de Turken en een Indiase danseres. De kostuums kwamen erg mooi tot hun recht door de professionele belichting daar. Op vrijdag had de groep een extra optreden. Omdat een groep uit India niet was gekomen, werd er gevraagd of Ruurlo wilde invallen, dus eerst een optreden in de bibliotheek en aansluitend in het theater. Zaterdagmiddag was er wederom een optreden in het theater. Diezelfde avond konden de Ruurloërs, gezeten in het theater, de andere deelnemers bewonderen. Aansluitend was er als afscheid in de dining hall, een party met disco tot laat in de nacht. Zondagmiddag, na een wandeling langs de rivier de Hudson, werd het tijd om de koffers te pakken.