1992 Internationaal Folklore Festival

In de zomer van 1991 begonnen de voorbereidingen voor het internationaal dansspektakel dat in 1992 plaats zou gaan vinden. Op een perceel landbouwgrond in het Reurlse Broek, had men rogge verbouwd met de bedoeling dit op een ouderwetse manier te oogsten. De rogge moest na het oogsten gebruikt worden in de nostalgische optocht tijdens het te houden festival. Het was een prachtig plaatje om de maaiers, met de zicht en de ‘mathaok’ in de weer te zien. Twee bindsters bonden de rogge in garven om ze hierna keurig aan schoven te zetten. Alle vier waren gekleed in traditionele kleding. Hierover had men de krant ingelicht, zodat er al een mooi stuk propaganda over het festival in het nieuws kwam. In de septemberoptocht maakte men reclame voor het festival. De folkloredansers fietsten allen (inclusief hun kinderen) mee op oude fietsen. De muzikanten zaten op een bakfiets. De groep was gekleed in hun danskostuum .

Een versierde wagen met een groot logo van de folkloredansers reed hierbij voorop. Op deze wagen stonden bordjes met namen van de deelnemende landen en hun landsvlaggen. Het festival telde 388 deelnemers, waarvan 88 personen bij gastgezinnen waren ondergebracht. Voor de andere deelnemers moesten 300 bedden, dekens en slaapzakken gehaald worden bij het leger. In de sporthal, gymzaal, de “Schöppe” en de boogschiethal moesten slaapplaatsen gecreëerd worden . De groepen die niet bij gastgezinnen waren ondergebracht, gebruikten de maaltijden bij de restaurants: “Kormelink’, “Ras”, “De Keizerskroon” en “De Luifel”. Alle heren van de groep hielpen mee met het bouwen van een mega grote feesttent. Bij een enorme hitte moesten rijplaten worden gehaald en gelegd en voorzieningen worden getroffen voor elektra , toiletwagens, podium, vlaggen, vlaggenmasten, afzettingen voor terrein en parkeerplaats enzovoort. Alle leden, kinderen en vrijwilligers waren dagen lang bezig met de voorbereidingen.

Vanwege het festival was de braderie dit keer niet in de laatste week van de bouwvakantie, maar naar enkele weken ervoor verschoven. Het was erg warm die dag. Dit was echter aan het bezoekersaantal niet te merken. Er was veel publiek dat alvast iets van de folkloresfeer kwam proeven. De reeds aanwezige groepen uit Polen en Portugal gaven een prachtige show weg.Op donderdag arriveerden de overige groepen. Ze waren allen keurig op tijd voor de optocht naar het kasteel. Hier werd men allereerst officieel ontvangen door de wethouder en enkele leden van het gemeentebestuur. De eerste avond werd een groot succes. Na de opening door de voorzitters van het festivalcomité en de dansgroep, feliciteerde burgemeester Ordelman de folkloredansers met hun jubileum. Het talrijke publiek werd hierna een wervelende show met muziek en dans uit alle landen gepresenteerd. Alles klopte, het geluid, de belichting, die de prachtige kostuums van de dansers zo mooi deed uitkomen. De presentatie, zelfs in meerdere talen, was in handen van Jan Knoef uit Zelhem. Het geheel maakte dat er bij de leden hier en daar een traan van geluk (en vermoeidheid) werd weggepinkt.

Na het optreden volgde een gezellig dansfestijn met de Tsjechoslowaakse blaaskapel “Borŝicanka”.

Op vrijdagmiddag stond een ouderwetse boerenbruiloft op het programma. Met de buitenlandse dansgroepen vertrok het toekomstige bruidspaar vanaf boerderij “Binneman” in optocht, samen met “brulfteneugers”, bruudskoo, familie en aanhang, naar de kasteeltuin. Daar vond onder grote belangstelling de huwelijksvoltrekking plaats.

Een uniek moment kwam even later, toen het bruidspaar van de dansgroep in hun authentiek bruidskostuum, met brulfteneugers en bruudskoe, in de kasteeltuin oog in oog kwam te staan met een bruidspaar dat net op het kasteel in de echt was verbonden. Vroeger en heden gingen samen met koe, brulfteneugers op de foto. ’s Avonds, op de gala avond, gaven de groepen evenals de avond ervoor weer een spetterende show en ontvingen hiervoor menig staande ovatie. De aanwezigheid van de EHBO bleek op het festival geen overbodige luxe, want met name de Spanjaarden en Portugezen konden de grote hitte niet aan en vielen tijdens de optredens flauw. Op zaterdag begon het programma om 09.00 uur. Onder het motto “Rondje Europa” werd er overal in het dorp opgetreden. Er waren overal zitjes en het winkelend publiek, kon met een prijsvraag mee doen.

Om 14.00 uur begon de nostalgisch folkloristische optocht. Er deden zes grote wagens mee, waaronder de wagen met de geoogste rogge. Hierop was te zien hoe er vroeger werd gedorst. Alle dansgroepen presenteerden zich met muziek en dans, afgewisseld door een bonte rij oude fietsen, tractoren, landbouwwerktuigen, motoren, auto’s, de brandweer en een stoomwals. Zelfs de leden van de schutterij hadden hun uniform voor deze keer weer uit de kast gehaald.  Voor de muzikale klanken zorgden “Sophia’s Lust” en “De Schaddenstekkers”. Op zaterdagavond traden alle groepen weer op. De tent was tot de laatste stoel bezet. De avond werd besloten met het zogenaamde “Bal des Nations”, een grandioos feest. Er werd muziek gemaakt door het Tsjechische blaasorkest en na afloop door de groepen zelf en het “Mühlbachtrio”.  Zondag, de laatste dag, begon 10.00 uur de kerkdienst. Alle groepen waren hier in hun klederdracht aanwezig. Na de dienst begon het frühschoppen in de tent met Tsjechsche muziek van de blaaskapel “Borŝicanka” en het “Mühlbachtrio” .

Maar er kondigde zich op het eind van zo’n prachtig geslaagd festivalgebeuren een groot probleem aan. De dansgroepen uit Spanje en Portugal hadden met hun ambassades contact gehad over de blokkades die op dat moment door de Franse vrachtwagenchaufeurs werden gehouden. Alle wegen naar het zuiden had men afgesloten en het advies was om niet af te reizen, maar om te wachten tot de blokkades waren opgeheven. Dit stelde de organisatie voor een groot probleem. De locatie waar de groepen waren gehuisvest, moest worden ontruim en de legerbedden die in bruikleen waren moesten terug.

Tijdens de avondvoorstelling, waarin de aanwezige groepen nog een keer optraden, werd een beroep gedaan op het publiek om als gastgezin de Spanjaarden en de Portugezen op te vangen tot de tijd dat ze veilig af konden reizen. De plaatselijke horeca had in overleg besloten dat de twee groepen op hun kosten bij “De Luifel” dagelijks de lunch en het diner zouden krijgen. Er gaven zich, onder luid applaus, spontaan vele tientallen gastgezinnen op. De Spaanse dansgroep, waarvan twee dochters van de burgemeester van Olivenza mee dansten, reisde maandag vanaf Schiphol terug naar huis. De extra kosten van deze vliegreis werden betaald door de gemeente Olivenza. De leden van de Portugese dansgroep beschikten over aanzienlijk minder financiële middelen. Ze waren zelfs bang dat ze, door hun te late terugkomst, ontslag zouden krijgen op hun werk.

Hierover werd de Portugese ambassade ingelicht, die per fax, aan de gemeente Porto heeft kunnen uitleggen dat deze vertraging overmacht was Op woensdag kreeg men bericht dat ze de terugreis konden aanvaarden en zo werd er bij het wegpinken van menig traantje, afscheid genomen van deze laatste groep deelnemers aan dit onvergetelijke “Eurofestival”.